Rozdział 26.

Antonina ...

Siedziałam sobie właśnie na hali, gdzie chłopcy mieli treningi. W sumie to treningiem tego nazwać nie można, ale pod nieobecność Lorenzo ja miałam poprowadzić z chłopakami zajęcia, a mi było obojętne co robią, byle by się nie połamali. A więc zaczynając od początku to tak.. Kubiak ze Zbyszkiem śpiewali '' I'm sexy and I'm know it '' , Nemer tańczył, Tiago biegał za Łomaczem wrzeszcząc coś po portugalsku, a ja nabijałam się z Laury, która ciągle spadała z krzesła..

- Weź usiądź normalnie bo mnie cholera bierze !! - warknęłam

- Myślisz, że kurwa robie to specjalnie ?! - Krzyknęła i znowu spadła - ja pierdole zjebane krzesło - Warknęła i zaczęła je sklejać taśmą.

- Weź usiądź na podłodze i będzie święty spokój - położyłam się zakrywając twarz i myśląc co by tu jeszcze zrobić

- Ej śpiewaj z nami ! - Krzyknął Łasko i zaciągnął mnie na środek parkietu - Ewribadi Nossa, Nossa !

- No czy was do reszty pojebało ?! Za chwilę będziecie biegać dwie godziny ! - warknęłam

- Antosia..- zwrócił się do mnie Gregor

- Dziś nie Grzesiu bo głowa mnie boli- powiedziałam już spokojniej i ułożyłam się na parkiecie

- uuu laska cię nie chcę - Śmieją się chłopacy i zaczynają biegać.

- Kurwa !! - Usłyszeliśmy krzyk Laury i zobaczyliśmy jak wybiega z hali.

- No i widzicie co narobiliście ?! Ja wiedziałam, że tak będzie - zaśmiałam się

- Ej Tiago podaj mi butelkę wody- zwróciłam się po angielsku do chłopaka

- A ty łosiu co tak stoisz? No biegnij za swoją dziewczyną..

- GRZESIEK !! - No i jak na zawołanie Laura wróciła - Mamusia przyjechała - Oznajmiła stojąc przy Łomaczu.

- Ooo to się cieszę - uśmiechnął się - w końcu przedstawię jej Antosie bo ciągle się o nią pyta..

- Mówiłeś swojej matce o mnie ?! - krzyknęłam chowając się za Violasem siedzącym obok mnie

- No to Antek masz przejebane - Warknęła Laura.

- Laura tak młoda dama się nie wyraża i co ty masz na włosach - Krzyczała jakaś kobieta.

- No to się zacznie - burknął Łomacz

- A ty przytyłeś - Mówi mierząc swojego syna na co Laura biegnie do jakiegoś faceta.

- Wujek moja obstawa ! - Drze się na całą halę i biegnie do faceta.

- I znowu będzie jarać - Załamuje się kobieta i siada sobie na ławce - Nie przeszkadzajcie sobie - Uśmiecha się.

- Dobra chłopcy wracamy do treningu- wołam - szybciej skończycie i udacie się do domu..

- POWER IS BACK ! - Drze się Kubiak i biega najszybciej ze wszystkich.

- To ty jesteś Antonina ? - Pyta mnie kobieta.

- Tak to ja- uśmiecham się do niej

- To dzięki tobie moja kochana Laura się normalnie zachowuje - Śmieje się i pokazuje na krzesło stojące obok niej.

- Powiem pani, że Laura nigdy nie była normalna..no ale jest już coraz lepiej. - mówię - chłopcy czy ja wam przypadkiem nie kazałam teraz ćwiczyć zagrywki, a nie iść do szatni ?! - wydzieram się na nich

- No ale przecież ?! - Piszczy Łasko - Antosiu no weź - Pada na kolana - Zaproszę Cię na kolację - Puszcza mi oczko.

- Ty mnie nie czaruj bo twój urok osobisty na mnie nie działa..- wystawiam mu język

- Antek puuść nas ! - Wyje każdy z chłopaków.

- Nie chłopcy.. obiecałam, że z wami to przećwiczę to teraz nie jęczeć.. a jak się nie podobają moje ćwiczenia to zmienię klub i tyle..

- Dawaj ! - Wydarł się Gawryszewski.

- Ty się nie odzywaj ! - Krzyknął Łomacz.

- Ale Antosiu planowo już skończyliśmy trening jak się spóźnię do domu, żona znowu powie, że ją zdradzam ! - Błagał Russel

- Wiecie co ?! Róbcie co chcecie, ale potem nie jęczcie, że coś was boli bo ja też się na was wypnę..- mówię obrażona i wychodzę z sali

- Antek kochanie ! - Słyszę wołanie Grześka - Nie denerwuj się - Prosi i łapie mnie za rękę.

- Idź do swojej mamusi, a mną się nie przejmuj..- mówię i odchodzę

Spokojnym krokiem wracałam do domu. Swoją drogą to trochę mi się zeszło bo wchodząc do domu zauważyłam w przedpokoju buty Laury. Weszłam do pokoju gdzie moja przyjaciółka siedziała i malowała sobie paznokcie.

- A to co tutaj robi ?!- pytam wymachując jej przed nosem paczką papierosów

- Leżą - Odpowiedziała nic sobie z tego nie robiąc.

- No moje to one nie są, więc czyje ?!

- Boże uspokój się ! - Krzyczy i do naszego mieszkania wchodzi Michał i Bartman.

- Uczepił się więc go wziąłem - Mówi i ma dziwną minę jak widzi mnie z paczką fajek.

- Tak doprowadziliście mnie do tego, że popadnę w nałóg ! - krzyczę i wchodzę do swojego pokoju trzaskając drzwiami

- A tej co ? Okres dostała ? - słyszę za drzwiami śmiech Zbyszka

- Jasne okres - Drwi Laura.

Laura ...

Kiedy Antka nie było wyrzuciłam Zbyszka i zostałam sam na sam z Michałem. Liczyłam na coś więcej, no ale nie ... Michał poszedł położyć się na moim łóżku a ja chodziłam w tą i z powrotem i myślałam gdzie schować papierosy tak, żeby on się nie zorientował bo trzymanie ich w tylnej kieszeni spodni wcale dobrze ich nie maskuje.

- Nie za dobrze Ci ? - Pytam nadal myśląc gdzie je schować.

- Nie, wcale mi nie jest dobrze - przeciąga się

- O boże - Łapię się za głowę i wrzucam pudełko do szafki biurka - Piękny dzień nie ? - Pytam i idę do okna za którym panuje zima jak w Narni .

- Taa zajebisty dzień..

- Ty coś humoru nie masz - Uśmiecham się i kładę się na niego.

- Laura nie dziś..- spycha mnie z siebie

- Wow pierwszy raz mi odmówiłeś masz gorączkę ?! - Przykładam mu dłoń do czoła

- Nie mam gorączki tylko po prostu nie mam dziś ochoty..

- Okej - Drapię się po głowie - To ty rób co chcesz ja idę zrobić obiad

- Laura.. - siada na łóżku

- Słucham ? - Podpieram się pod boki.

- Kocham cię słoneczko- mówi i kładzie się z powrotem

- Wiesz co nie robię obiadu - Siadam przy biurku i przeglądam swoje zdjęcia.

- Co cię trapi ? - pyta

- Mnie ? Nic - Odpowiadam kasując brzydkie zdjęcia.

- Laura przecież widzę, że coś jest nie tak..- wzdycha

- Ej zakochańce macie klucz do pokoju Antosi ? bo ta się tam zamknęła i jakoś dziwnie cicho jest ..- do pokoju wpada Zbyszek

- Nie i zostaw ją teraz potrzebuje samotności - Oznajmiam i rzucam w Bartmana poduszką - A poza tym to już nie zakochańce rozwodzę się z Kubiakiem - dodaje i zamykam mu drzwi przed nosem.

- Jak to się rozwodzimy ?!- pyta zaskoczony- przecież my nie mamy ślubu .

- Cicho to się wytnie - Macham ręką - Rozwodzimy się bo ty mnie nie doceniasz całymi dniami tylko leżysz przed telewizorem z piwem w ręku i się obijasz a ja jako twoja kochająca żona zapierdalam na budowie - Wymyśliłam i strzeliłam sobie facepalma - Odwala mi do reszty.

- Tak kochanie, odwala ci do reszty.. - całuje mnie w czubek nosa

- Kurwa normalnie oszaleje ! - Krzyczę kiedy słyszę jak ten pojebany statystyk wydziera mi się z dworu, że mam dać mu wszystko wyjaśnić - Spierdalaj ! - Wydzieram się jak idiotka i zamykam okno.

- Czyżby Kubuś ?  -Pyta z ironią. 

- Nawet jeśli to co ? - Podchodzę do niego. 

- To przypominam że jesteś moją dziewczyną a nie tego napalonego statystyka ! 

- No nie wiem ostatnio mnie nie zaspokajasz - Robię smutną minę na co ten tylko wzdycha i mnie do siebie przytula. 

- Kochanie na prawdę nie mam siły - Mruczy całując mnie po szyi. 

- To ja też nie mam siły ! - Warczę i wychodzę z pokoju pozostawiając go tam samego. 

Antonina ... 

Leżałam w łóżku i wkurzałam się na wszystkich. Laura pali a to mnie teraz będą nazywali palaczką, dlaczego pali ? A skąd ja mam wiedzieć w sumie jest dorosła i niech robi co chce skoro chce sobie zafundować raka płuc to ja jej nie bronię !
- Antek możemy pogadać ? - Słyszę skruszony głos blondynki

- Nie , nie możemy - Warczę i przewracam się na drugi bok.

- Dobrze jak chcesz - Wychodzi z pokoju i zostawia mnie ponownie samą. Wkładam słuchawki w uszy i brzydko mówiąc mam w dupie otaczający mnie świat .

_______

Dziękuję za komentarze ! Ej no ale zasada 13 komentarzy obowiązuje ; p. Nie uwierzycie otóż ten blog będzie dalej prowadzony .. zobaczymy do kiedy <lol2> . A więc tak teraz ładnie proszę o komentarze i informacje czy chcecie aby ta historia toczyła się dalej ? . Zastanówcie się <lol2> . Pozdrawiam ;D ! MikaxD bądź Wredota^^


Cześć dziewczyny ! Witam was po długiej przerwie.. powiem wam szczerze, że była mi potrzebna, bo wracam do was z głową pełną pomysłów:) oj nie wyobrazicie sobie jak wam wszystko skomplikuje :) no ale tak na wstępie chcę tylko przeprosić i obiecać poprawę ! Do października mam wolne, więc myślę, że wraz z Emilką uda nam się napisać całe opowiadanie :) Pozdrawiam Was i do następnego :)